De laatste!

He hallo,

Inmiddels ben ik weer thuis. Ik ben gisterochtend aangekomen op Schiphol, superwarm ontvangst door lieve mensen. Daar stonden Pap, Mam, René, Silke, Tante Ria en Heidi achter de glaswand naar me te zwaaien. En niet met lege handen: twee grote "welcome home" ballonen, een bloemstuk en een kookboek om iets terug te doen: Zuid-Afrikaans koken. Super bedankt!!!!!!

In mijn laatste blog verslag schreef ik over Ndlovu, ik heb daar mijn laatste twee en een halve week doorgebracht. Mooie weken, ik heb een hoop gezien en meegemaakt wat ik graag nog met jullie wil delen in mijn laatste blog.

Heel veel mee gekeken met de verpleging en de artsen. Maar ook in het Laboratorium, de apotheek, onderzoekscentra en de sociaal werkers. Het is klein, groot en uitgebreid tegelijkertijd.

Met de sociaal medewerkers ben ik op huisbezoeken geweest, dat was super interessant. Bijvoorbeeld in huisjes waar kinderen zonder ouders wonen. In een van de huizen wonen twee jonge zussen waarvan één van de meiden ook een dochtertje heeft. Maar alsnog wel jong en in belangrijke levensfases zonder ouders opgegroeid. Goed dat er dan een social worker is die naar ze omkijkt, belangrijke dingen leert en ze tegelijkertijd ook aandacht geeft.

Ook een huisje waar vier broers/zussen woonden, twee jongens en twee meiden. Beide zussen waren zwanger, één van de meiden voor de tweede keer zwanger. Dus er liep ook nog een kindje van 3 rond. Maar wederom jong en zonder ouders. Probleem in dit geval was dat hun oom binnenkort vrij kwam uit de gevangenis. Hij heeft 7 jaar gezeten voor verkrachting. Hij stuurt nu al berichten naar de jongeren en ze zijn bang dat ie weer terugkomt, de angst is dus heel begrijpelijk. Maar hoe los je dit op? Een ander huis is er ook niet zomaar, en ruilen met een andere familie van huis? Niemand wil dicht bij zo'n man wonen. Moeilijk.

In de kliniek heb ik veel meegelopen met de verpleging en dokters die de controle deden van HIV en TB patiënten. Andere problematiek dan ik gewend ben in Nederland en zelfs ook anders dan in Kaapstad. Wel super interessant. Bijvoorbeeld het geheimhouden van HIV voor je ouders uit schaamte en angst. Dit gaat over een jonge vrouw die wel door haar vader naar de kliniek gebracht werd maar de vader wist niet dat dit voor HIV controle was.

In de researchcentra wordt meegewerkt aan "The Ring Study, developing HIV prevention for woman" en een onderzoek naar hart en vaat ziekten. Erg leuk om mee te kijken, en ik kon op een bijzondere manier meewerken. Voor het hart en vaatziekten onderzoek worden echo's gemaakt van de slagaders in de hals. Maar omdat het onderzoek pas net van start is gegaan moet er nog geoefend worden met de echo's, ik was proefpersoon. Uitslag van mijn echo: geen plaques en mooie vaten, mooie bifurcatie.

Over mijn ervaringen kan ik nog wel veel meer schrijven. Het was zo'n mooie, indrukwekkende, interessante, fantastische tijd met ervaringen die ik nooit meer zal vergeten. Zeer dankbaar.

Gelukkig heb ik altijd gezegd en gedacht: I WILL be back! Dus wie weet wanneer ;)

Bedankt voor het lezen van mijn blog en voor de lieve reacties! Ik waardeerde dat zeer.

Liefs Ingrid